ن : ما دو نفر
خداوندا، مدتهاست از ميان آدمهايي كه خلق كردي كناره گيري كرده ام
نميدانم از آن بالا درست مي بينيشان يا نه، من كه در ميانشان زندگي كرده ام
خودم ديدم همين حوالي مرد پولداري
كه با حرص و طمع مي كرد،از مالش نگهداري
به سوي ديگر شهر هم ديدم فقيري -
كه ز بي نيازي ميل ميكرد،تكه ي نان و پنيري
نميدانم خدايا، كه اين اعمال انسانيست! -
گاهي در شگفتم، حكمت اين آفرينش چيست!
از چه حكمت خلق كردي اينان را
اينان كه از ياد برده اند،دين و ايمان را
اينها كه مظهر انسانيت را حاجي كرده اند
جيب خود را پر ز پول و جيب ما را خالي كرده اند
مهرباني و صداقت را كه فروختند به تكه ناني
يادشان نيست، چه بودند يك زماني
دروغ و غيبت هم كه عادت هر روزشان است
محتاج هر كه باشند، همان معبودشان است
هم تورا يادشان رفته، هم آن روياي شيرينت
كه مي خواستي شوند، اشرف مخلوقات روي زمينت
شاعر................ناصر آقاملکی
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط: فلسفه، ادبیات، اجتماعی، ،
تبادل
لینک هوشمند